युवामञ्च २०६६ माघ
मलाई पनि सिकाऊ वाचा गरेर भुल्न

प्रत्येक ऋतु पिच्छे रङ फेरेर फुल्न

सक्दिन म सहन आँसुहरू कसैको

रुँदा अरूका आँखा खुसीहरू बटुल्न

सिक्नै सकिन मैले तिम्रो मीठो कला त्यो

बोकेर रात मनमा बिहानी जस्तै खुल्न

जानिन कहिल्यै पनि मैले त पानी बन्दै

पोखिए रङ जुन जुन त्यही रङसँग घुल्न

मैले त खाली एउटा माने सधैँ देउता

सकिन थुप्रै मूर्ति एउटै मुटुमा हुन


                                                  -राजेन्द्र चोथाले